KONU:
Sosyal geçekçi filmleriyle tanınan Ken Loach’ın yönettiği “Riff Raff”, Londra’nın doğusunda bir inşaat sahasında çalışan işçilerin yaşamlarına odaklanır. Glasgow’dan Londra’ya taşınan genç inşaat işçisi Stevie (Robert Carlyle), şehrin doğusunda yer alan bir inşaat sahasında iş bulur. Bu sahada, eski bir hastanenin yerine lüks konutlar inşa edilmektedir. Stevie, burada farklı etnik kökenlerden ve farklı bölgelerden gelen işçilerle tanışır. Film, bu inşaat sahasında çalışan işçilerin günlük yaşamlarını, aralarındaki ilişkileri, iş yerinde karşılaştıkları zorlukları ve iş güvenliği eksikliklerini anlatır. İşçilerin birçoğu, düşük ücretlerle, tehlikeli koşullarda ve genellikle kayıt dışı çalıştırılmaktadır. Bu durum, işçilerin hem fiziksel hem de psikolojik olarak zorlanmalarına neden olur. Stevie’nin Londra’da tanıştığı Susan (Emer McCourt) ile olan ilişkisi de filmin önemli bir aksını oluşturur. Susan, şarkıcı olma hayaliyle yaşayan genç bir kadındır. İkili arasında başlayan ilişki, Stevie’nin Londra’daki yaşamında önemli bir yere sahip olur. Ancak filmde sadece Stevie’nin ve Susan’ın hikayesi değil, aynı zamanda diğer işçilerin yaşamları, aileleri, hayalleri ve hayal kırıklıkları da detaylı bir şekilde işlenir. Film, işçi sınıfının yaşadığı ekonomik ve sosyal zorluklara, ayrımcılığa, işçi haklarına ve sosyal adaletsizliklere dikkat çekerken, aynı zamanda dayanışma, dostluk ve aşk gibi evrensel temaları da ele alır.
YORUM (Spoiler İçermez):
“Riff Raff” sinemada sosyal gerçekçilik akımının günümüzdeki temsilcilerinden biri olan Ken Loach’ın en önemli filmlerinden biri. Kullanılan doğal ışık, gerçek mekanlar, doğaçlama sahneler, gerçekçi diyaloglar ve sıradan insanların yaşamına dair detaylı gözlemleriyle film, 90’ların başında İngiltere’deki işçi sınıfının yaşadığı zorlukları ve sosyal adaletsizlikleri büyük bir gerçekçilikle yansıtıyor. İşçi hakları, iş güvenliği ve sosyal konut meseleleri dönemin politik ve toplumsal meselelerini ile iç içe aktarılıyor.
Filmin kahramanı Stevie, geçinmek için elinden geleni yapıyor: Terk edilmiş bir dairede oturuyor ve ara sıra geçimini sağlamak için bir şeyler çalıyor. (Daha önce, iş bulmak için sahte bir isim gerektiren hırsızlık suçundan hapis yatmıştı.) Sosyal statüsü onu daha iyi bir hayata ulaşmaktan alıkoysa da Stevie, yakın iş arkadaşı Larry’nin (Ricky Tomlinson) aksine apolitik. Larry ise film boyunca Thatcherizm’in neoliberal politikalarına karşı eleştirerek Loach’ın filmdeki sözcülüğüne soyunur. Kendisinin ve arkadaşlarının, çalışmak zorunda oldukları güvensiz çalışma koşullarını eleştirir ve arkadaşlarını uğradıkları haksızlıklara karşı harekete geçmeye çağırır.
Filmde her bir karakterin arka planı, motivasyonları ve kişisel hikayeleri detaylı bir şekilde işleniyor. Ken Loach, filmdeki her bir karakterin derinliğini ve çok yönlülüğünü ortaya koyuyor. Doğaçlama sahneleri, gerçekçi diyalogları ve doğal oyunculukları teşvik eden yönetmenlik tarzı ile Loach sinemada yenilikçi bir yaklaşımı temsil ediyor. Puanım: 8/10
BONUS:
Yönetmen Ken Loach için gerçekçilik ön planda olduğu için, inşaat işçileriyle röportajlar yaptı ve onların deneyimlerinden yola çıkarak senaryoyu şekillendirdi. Filmdeki bazı sahneleri, gerçek inşaat işçileriyle doğaçlama olarak çekti. Film uluslar arası alanda büyük bir ün kazandı ve çeşitli festivallerdeki bir ok ödülün yanı sıra 1991 Cannes Film Festivali’nde de FIPRESCI ödülünü kazandı. Robert Carlyle’ın bu filmdeki performansı, onun uluslararası alanda tanınmasına yol açtı ve kariyerinde önemli bir dönüm noktası oldu.
KÜNYE:
| Yönetmen | Ken Loach |
|---|---|
| Yapımcı | Sally Hibbin |
| Senarist | Bill Jesse |
| Oyuncular | Robert Carlyle, Emer McCourt, Ricky Tomlinson, Jimmy Coleman |
| Müzik | Stewart Copeland |
| Görüntü Yönetmeni | Barry Ackroyd |
| Kurgu | Jonathan Morris |
| Stüdyo | Parallax Pictures |
| Yapım Yılı | 1991 |
| Tür | Drama, Komedi |
| Süre | 95 Dakika |
| Ülke / Dil | İngiltere / İngilizce |
FRAGMAN: