KONU:
1995 yapımı “Oyuncak Evine Hoş Geldiniz”, on iki yaşında bir kız olan Dawn Wiener’ın (Heather Matarazzo) ergenlik döneminde yaşadığı zorlukları, aile içi çatışmaları ve okul hayatındaki sıkıntıları konu alıyor. Dawn, hem ailesi hem de okuldaki arkadaşları tarafından dışlanan, anlaşılmayan bir karakter. Ailesi içerisinde pek sevilmiyor. Şirin kız kardeşi Missy, tüm ilgiyi üzerine çekerken; huysuz ve sevimsiz ağabeyi ise, müzik grubuyla garajda sürekli prova yapmaktan ve üniversiteye hazırlanmak için kızlardan uzak duran inek bir lise öğrencisi. Dawn’ın tek arkadaşı, arka bahçedeki harap bir binada birlikte kurdukları “Özel İnsanlar Kulübü’ndeki, Ralphy adında (Dimitri DeFresco) kendisinden küçük bir erkek çocuk. Film, New Jersey’deki orta sınıf bir banliyö topluluğundaki samimiyetsiz yaşam içinde Dawn’ın karşılaştığı sevgisizlik ve dışlanma ile başa çıkmaya çalışmasını, içsel çatışmalarını ve büyüme sürecini anlatıyor.
YORUM (Spoiler İçermez):
“Oyuncak Evine Hoş Geldiniz” yönetmen Todd Solandz’ın ilk uzun metrajlı filmi. Film, 90’lı yılların Amerikan bağımsız sinemasının en önemli örneklerinden biri. Filmin güzelliği, pek çok ergenlik filminin aksine, ne ergenlik çağındaki kurbanını küçümseyen ne de onun içinde bulunduğu kötü durumu romantize eden nesnel yaklaşımı. Aynı anda hem komik hem de iç karartıcı olabilen bu film, doksanların ortasında bir orta sınıf aileyi ve bu ailedeki ergenlerin ruhunu mükemmel bir şekilde yakalayabiliyor. Bunun en önemli sebebi, yönetmen Solondz’un, karakterlerini dışlanmış (outsider) olarak yansıtmaktansa; kaotik durumlarda yaşamaya çalışan karmaşık insanlar olarak tasvir etmesi.
Todd Solondz’un nesnel kamerası, aslında acıklı olması gereken bir öyküyü, komik unsurları ile birlikte vermesine de imkan tanıyor. Karakterlerin iç dünyalarını ve duygusal geçişlerini başarılı bir şekilde yansıtan diyaloglar, filmi bir ergenlik hikayesinden, orta sınıf aile eleştirisine doğru kaydırıyor. Solondz, dram, kara komedi, hiciv gibi türleri harika bir şekilde harmanlarken, nesnel kamerası zaman zaman bir belgeselci duyarlılığına ulaşıyor. Filmin rahatsız edici tarafı da bu. Perdede gördüğümüz karakterlerin samimiyetsizliği ve korkunçluğunun gerçek olduğunu hissetmemiz. Puanım: 8/10
Film, yönetmenin ilk filmi olmasına ve oldukça düşük bir bütçeyle çekilmiş olmasına rağmen uluslar arası bir ün kazandı. Bunda filmin o güne kadar ki klasik anlatıları yerle bir eden benzersiz ve tekinsiz anlatı yapısının önemli bir rolü var. 1996 Sundance Film Festivali’nde en iyi dram filmi dalında Büyük Jüri Ödülü’nü kazanan film, Cannes Film Festivali’nde de büyük beğeni topladı. Ayrıca, 1996 İstanbul Film Festivali’nin açılış filmi olarak da gösterildi.
KÜNYE:
| Yönetmen | Todd Solondz |
|---|---|
| Yapımcı | Todd Solondz |
| Senarist | Todd Solondz |
| Oyuncular | Heather Matarazzo, Brendan Sexton III, Eric Mabius, Matthew Faber |
| Müzik | Jill Wisoff |
| Görüntü Yönetmeni | Randy Drummond |
| Kurgu | Alan Oxman |
| Stüdyo | Suburban Pictures |
| Yapım Yılı | 1995 |
| Tür | Drama, Komedi |
| Süre | 87 Dakika |
| Ülke / Dil | ABD/ İngilizce |
FRAGMAN: